De bankencrisis in Italië is ook onze crisis.

Eerst even een mythe neerhalen .

"Banken zijn solvabele instellingen".

Neen, dat zijn ze niet, zijn ze nooit geweest en zullen ze nooit zijn.

Een bank is van nature weinig stabiel door haar kernactiviteit, namelijk geld aantrekken en uitlenen. Zoiets noemt fractioneel reserve bankieren. Van zodra er te veel schuldenaren hun lening niet meer kunnen terugbetalen is de bank om zeep en verliezen de spaarders een gedeelte of  hun volledig spaartegoed. 

De Italiaanse banken hebben 360 miljard euro aan slechte kredieten uitstaan bij bedrijven en particulieren. In Cyprus had men dit probleem ook, toen heeft de overheid besloten een bail-in te doen en de spaarders hebben een gedeelte van hun spaargeld af moeten staan. Noem het legale diefstal. Een bank blijft een bank, ook in Italië. De EU wenst dat de obligaties van Italiaanse banken worden omgezet in aandelen van Italiaanse banken (= geld kwijt). Dit is politiek onaanvaardbaar in Italië omdat de meeste obligaties in privé handen zitten, bij particulieren. Italië wenst financiële steun voor haar banken van uit de ECB en IMF. Wat dan weer op een njet stuit van de respectievelijke instellingen. Een kapitaalsverhoging voor de Italiaanse banken is niet realistisch, want niemand wil z'n geld stoppen in rot bedrijf. De situatie zit behoorlijk vast en een oplossing is dringend. 

Het failliet van ook maar 1 Italiaanse bank heeft dermate negatieve gevolgen voor Italië, de muntunie ( u en ik ) en andere banken ( ze lenen aan onderling aan elkaar ) waardoor dit scenario op korte termijn niet zal gebeuren. Persoonlijk denk ik dat de hete aardappel vooruit zal geschoven worden en dat er toch leningen zullen verstrekt worden aan de Italiaanse banken.

Maar, wat dan ook, het bedrag van 360 miljard euro aan slechte kredieten zal vroeg of laat doorgeslikt moeten worden, iemand ( u en ik ) zal de prijs moeten betalen. In de marge hiervan is het ook belangrijk te kijken naar het bedrag zelf van 360 miljard eur. De Italiaanse economie is er dermate slecht aan toe dat veel schuldenaren hun krediet niet meer kunnen terugbetalen en hun aantal groeit nog verder aan. Het is belangrijk stil te staan bij het feit dat Italië er slechter aan toe is dan men laat uitschijnen

Een bankrun op Italiaanse banken mag zeker niet worden uitgesloten en is nefast voor de Italiaanse economie en de staatsschuld van dit land. Brexit is klein bier in vergelijking met de Italiaanse bankencrisis.

Zo ziet u maar, via de muntunie zijn we onderhevig aan elkaars problemen en we dragen er ook de gevolgen van.