We sparen ons arm.

Gisteren, 06/02/2017 publiceerde journalist Pascal Dendooven ( redacteur economie De Standaard ) een interessant artikel over de Belg en zijn/haar spaarboekje. Indien u over voldoende tijd beschikt is het de moeite waard het volledige artikel door te nemen. Het artikel is vakwerk. De link naar het artikel staat onderaan.

De kern van het artikel is als volgt. In december 2016 stond er 261,6 miljard euro op de spaarboekjes,  bij de huidige negatieve rente ( = rente – inflatie ) van 2,5% verliest de spaarder ongeveer 6,5 miljard euro aan koopkracht per jaar. Terecht stelt het artikel dat de Belg zijn verarming gedeeltelijk zelf organiseert. Een spaarboekje is geen langetermijnbelegging. Hier mag tevens een uit blijken hoe financieel ongeschoold de gemiddelde Belg wel mag zijn. Bovendien stijgt de spaarinlage jaar na jaar. De spaarder meent dat hij goed bezig is.

Zo ziet u maar hoe vals en misleidend een spaarboekje kan zijn. Nominaal blijft de inlage gerespecteerd maar de koopkracht verdwijnt. Zo kun je jarenlang sparen, je bekomt een hoog spaarbedrag en de koopkracht gaat achteruit. De stap naar edelmetalen is voor de meeste Belgen een stap te ver, spijtig.

Dit is een goed voorbeeld hoe de ECB / overheid ons arm maakt. Bovendien zal de negatieve rente nog een tijdje aanhouden. We leven in rare tijden. Mensen werken, hierdoor kunnen ze sparen en toch verliest het spaargeld koopkracht. Het huidige systeem ontmoedigt ons te sparen. Het idee ons naar welstand en rijkdom te consumeren is een waanidee van de Keynesiaanse school.

Vanaf heden noemen we het spaarboekje consequent “ het verliesboekje “ !!!

http://www.standaard.be/plus/20170206/avond/optimized/15