Het is Socialisme dat ons arm maakt.

Waarschijnlijk zal u het met mij eens zijn dat Nationaal Socialisme ( fascisme ) eindigt in kampen. Niet ok dus. Ook Internationaal Socialisme ( communisme ) eindigt in kampen. In de wereld van vandaag legt socialisme de klemtonen anders. Zoals hier. Socialisme gaat er van uit dat de bevolking beter af is met een centrale planner ( bv ECB ).

In essentie is socialisme een politiek van herverdeling.Geld afnemen bij een aantal mensen, ondernemingen om dat geld op een andere manier te besteden. Met een belastingvoet van meer dan 50% op het BNP is België duidelijk een land met een politiek van herverdeling. Laat ons het socialisme toepassen in het onderwijs. We gaan de behaalde punten herverdelen. We nemen punten af van de studenten met goede resultaten en we geven de afgenomen punten aan de studenten met slechte resultaten. Zo is op het einde van het schooljaar iedereen tevreden, want iedereen krijgt een A-attest. Het resultaat laat zich raden, de studenten met goede punten zullen minderen studeren want ze worden toch punten afgenomen. En de studenten met slechte punten zullen minder studeren want ze krijgen toch "gratis" punten. 

Moraal van het verhaal is dat een maatschappij moet opletten met socialisme en herverdeling want het vermindert inspanningen, arbeid, studie, inzet enz... Het wegplukken van vruchten bij mensen, die er een inspanning voor deden, werkt demotiverend. Ook bij de ontvangers van "gratis" geld werkt het systeem demotiverend. 

Het principe van solidariteit is prima, maar een te veel aan solidariteit, gedwongen belastingen, ( socialisme ) trekt een maatschappij omlaag. Griekenland is hier een mooi voorbeeld van. Voor de crisis van 2008 liep de belasting op tot ongeveer 60% van het BNP en daarna kwam de val uit het paradijs.

Zeer waarschijnlijk is er een optimaal evenwichtsniveau aan solidariteit en van zodra men hierboven zit, zoals in België, werkt solidariteit omgekeerd. En worden we collectief armer.